Rekonstruktorzy odtwarzające postaci średniowiecznych zbrojnych czy rycerzy mają do wyboru ogromnie różnorodną listę elementów uzbrojenia, używaną w wybranej przez nich epoce. Ilość hełmów oraz ich odmian używanych w poszczególnych regionach Europy jest szczególnie imponująca.

Garnczkowe hełmy rycerskie

Najbardziej uniwersalnym rodzajem hełmu jest garnczkowy hełm obecny w rozmaitych formacjach wojskowych w całym okresie średniowiecza. Hełm ten jest masywny i ciężki, więc idealnie nadaje się dla postaci ciężkozbrojnego, opancerzonego rycerza. Występuje w wielu odmianach, różniących się wymiarami i wyglądem, w zależności od miejsca pochodzenia znaleziska. Jest on szczególnie często używany jako hełm turniejowy, i ozdabiany wszelkiego rodzaju szarfami, głowniami czy nawet ozdobnymi pióropuszami z końskiego włosia czy naturalnych piór. Hełm garnczkowy noszony jest zarówno przez rycerstwo jak i ciężką piechotę, aczkolwiek w późniejszych okresach historycznych był on wykorzystywany rzadko, dlatego też na imprezach przedstawiających turnieje rycerskie z późnego średniowiecza można zobaczyć niemal wyłącznie hełmy ozdobne, przeznaczone właśnie do noszenia podczas udziału w paradach czy turniejach. Wcześniejsze warianty hełmów garnczkowych są najczęściej wzorowane na egzemplarzu opisanym w biblii Maciejowskiego, stanowiącej bardzo duże źródło informacji o uzbrojeniu i opancerzeniu rycerstwa.

Hełmy te często uzupełniane są wizerunkami krzyży czy lilii, oraz mogą mieć miedziane lub brązowe otoczki wokół wizur. Wcześniejsze warianty hełmów są natomiast często czernione w oleju, by zabezpieczyć dzwon hełmu przed rdzewieniem i korozją. Garnczkowe hełmy były na tyle rozpowszechnione, iż pasują do postaci z dowolnej epoki średniowiecza.